سومین رمضان بدون ناصریا ...

                                   رمضان 1430 و دلتنگی های ما و ناصر 

 

کسی را نمی یابم تا برایش از غمها و دردهایم بگویم و دلتنگی هایم را تا سحر برایش زمزمه کنم...

     اللهم ادخل علی اهل القبور السرور 

                          اللهم صل علی محمد و آل محمد و عحل فرحهم 

پروردگارا، بهترینِ مونس ام، برای ساکنان قبر ها شادی و سرور آور...

کسی را نمی یابم تا سر بر شانه هایش سر سفره ی افطار بگذارم و لحظه ای هرچند کوتاه از دنیای خاکی با صدای آسمانی اش به اوج پرواز کنم...

بیایید دلهایمان را از کینه و کدورت پاک کنیم مگر نه که ناصر همیشه به دوستی و مرام و معرفت شهره بود؟ 

بیایید دری به پاکی دل و مغفرت گناهان با مهربانی و گذشت و صداقت باز کنیم و برکت این ماه را به هم هدیه دهیم که روزه نه فقط نخوردن و نیاشامیدن است...

در آخر بیایید این سومین بهار قران بدون ناصر، عاشق شویم، عاشق او، عاشقی چون او، عاشقی که گرد شمع جانان پروانه وار سوخت و از روشناییش دلهای همه ی ما را پر نور و گرم و نزدیک کرد.
                                                                                

                                                        به امید آن روز  ...

---

 ** دوست عزیز استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع  می باشد   **